DE KUST VAN MORGEN De Belgische Kust blijft jaar na jaar miljoenen bezoekers trekken. Met 10,4 miljoen overnachtingen tijdens de afgelopen zomer en bijna 5,5 miljoen dagtoeristen staat vast dat onze Kust niets aan aantrekkingskracht verliest. Niet alleen Belgen maar ook steeds meer buitenlandse toeristen vinden hun weg naar zee. Ondanks de soms scherpe kritiek blijft de Kust dus onmiskenbaar populair. De vraag die rijst: hoe ziet de toekomst van wonen, leven én investeren aan zee eruit? DE OORLOG EN HET VERLIES VAN AUTHENTIEKE ARCHITECTUUR De Belgische Kust draagt nog altijd de littekens van de Tweede Wereldoorlog. Steden als Oostende, Blankenberge en Nieuwpoort verloren toen een groot deel van hun historisch erfgoed. Villa’s, hotels en statige gebouwen moesten na de bombardementen noodgedwongen plaatsmaken voor nieuwbouw. Waar de zeedijk ooit een aaneenschakeling was van belle-époquestijl en grandeur, bleef na de oorlog vooral leegte over. Het massatoerisme dat eind jaren ’50 weer op gang kwam, zorgde voor een nieuwe bouwgolf, maar de kwaliteit en architecturale ambitie van weleer keerde helaas niet terug. DE APPARTEMENTENBOOM VAN DE JAREN ’60 EN ’70 De grote vraag naar betaalbare appartementen in de jaren zestig en zeventig zorgde voor een ongeziene bouwgolf. De dijken van onze kuststeden vulden zich in sneltempo met uniforWonen, leven en investeren met uitzicht me appartementsgebouwen, vaak zonder oog voor esthetiek of duurzaamheid. De Kust werd toegankelijker voor een breed publiek, maar verloor tegelijk een deel van haar charme en erfgoedwaarde. Vandaag klinkt de roep om een herwaardering van architectuur, duurzaamheid en kwaliteit dan ook luider dan ooit. EEN NIEUWE VISIE: ECONOMIE EN ECOLOGIE SAMEN De kritiek dat onze zeedijk visueel eentonig en architecturaal weinig uitdagend is, blijft terecht. Toch kan men niet zomaar tientallen jaren aan bouwfouten uitwissen. De toekomst vraagt om een visie waarin economie en ecologie hand in hand gaan. Strand, zee, natuur en duinen moeten opnieuw een centrale plaats krijgen, zonder dat dit ten koste gaat van het toerisme en de welvaart die de kuststeden dragen. Het gaat dus niet om kiezen tussen economische ontwikkeling óf natuur, maar om het slim combineren van beide.
RkJQdWJsaXNoZXIy MzE2MjE=